ακαταλαβιστικα

Μου είναι εξαιρετικά δυσνόητη,όλη αυτή η φασαρία,με την ονομασία του όμορου ,από τον βορρά,μικρού κρατιδίου.Μου είναι,περίεργο,να παρακολουθώ γύρω μου ,όλες αυτές τις αέναες (και ως εκ τούτου-κουραστικές) συζητήσεις για το ποιό θα είναι το όνομα των γειτόνων μας.Οψιμοι υπερασπιστές της παράδοσης ,βαθυστόχαστοι μελετητές της ιστορίας μέσα από χολυγουντιανές παραγωγές ,ημιμαθείς δοκησίσοφοι δάσκαλοι και καθηγητάδες του έθνους ,υπερπατριώτες ,υπερορθόδοξοι δημοκράτες ,ξενόφοβοι δημοσιογράφοι ,δημολάτρες δημαγωγοί ,οπαδοί θεωριών συνωμοσίας ,άσχετοι.Ολοι ,πιστεύω ,έχουν ένα μικρό μεριδιο δίκιου ,αναλόγως την οπτική γωνία που βλέπουν τα πράγματα .
Η όλη συζήτηση ,μου θυμίζει ,κάποια ζευγάρια που παντρέυονται με συνοικέσιο (συνήθως) ,και ψάχνουν να δώσουν όνομα στο επερχόμενο νέο μέλος της οικογένειας.Επειδή γνώριζουν ,πόσο δύσκολο είναι να κάνουν δεύτερο παιδί ,στις σημερινές ημέρες ,προσπαθούν να επιβάλλουν την γνώμη τους ,ο ένας σύζυγος στον άλλο."Ας δώσουμε το όνομα του πατερούλη μου"-"Οχι καλέ ,του δικού μου ,που είναι γηραιότερος " ,"ναι αλλά εγώ είδα τον τάδε άγιο στον ύπνο μου" κ.ο.κ..Παρουσιάζονται ,όπως και στο προκείμενο ,διάφοροι επίδοξοι νονοί ,οι οποίοι ποτέ δεν βάζουν το "χέρι στη τσέπη " όταν έρθει η κρίσιμη ώρα της "τελετής".
Το τελευταίο καιρό ,συνηθίζεται και η διπλή ονομασία>."Αννα-Μαρία" ,"Ιωάννα-Γεωργία" κτλ.

"Φιλέλλην" του Κ.Π.Καβάφη
Την χάραξι φρόντισε τελικά να γίνει.
Εκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό΄
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν μου αρέσουν.
Η επιγραφή ,ως σύνηθες ,ελληνικά`
οχ'υπερβολική ,οχι πομπώδης-
μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος
που όλο σκαλίζει και μηνά στη Ρώμη-
αλλ' όμως βέβαια τιμητική.
Κάτι πολύ εκλεκτό από το άλλο μέρος`
κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος.
Προ πάντων σε συστείνω να κυττάξεις
(Σιθάσπη ,προς θεού ,να μην λησμονηθεί)
μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ,
να χαραχθεί με γράμματα κομψά,Φιλέλλην.
Κια τώρα μην με αρχίζεις με τις ευφυολογίες ,
τα"Που οι Ελληνες ?" και "Που τα Ελληνικά"
"πίσω από το Ζάγρο εδώ ,από τα Φράατα πέρα".
Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροι μας άλλοι
αφού το γράφουν θα το γράψουμε κ' εμείς.
Και τέλος μην ξεχνάς που ενίοτε
μας έρχοντ'απότην Συρία σοφισταί,
και στιχοπλόκοι ,και άλλοι ματαιόσπουδοι.
Ωστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα ,θαρρώ.

Δώστε στο λαό μας την μόρφωση που του αξιζει ,και την μεγαλοψυχία που απορρέει από τον πολιτισμό του.Βοηθήστε , επιτέλους να ξεφύγουμε από την μικροπρέπεια και την εσωστρέφεια του ραγιαδισμού.
Ετσι ,να είστε σίγουροι οτι θα βρεθεί και όνομα

Ζητείται υπέυθυνος.!

Επειδή ο διαχειριστής του blog είναι αδύνατο
να ανταπεξέλθει με επάρκεια ταυτόχρονα στις οικογενειακές
(έχει φτάσει να κοιμάται σε πάρκιγκ νοσοκομείων) και
επαγγελματικές του υποχρεώσεις (έχει ήδη γεμίσει τρία ημερολόγια συλλόγου και είναι στο τέταρτο) αλλά και στις υποχρεώσεις που προκύπτουν
από την διαχείριση του blog μας ζητείται υπεύθυνος!

Αναμνήσεις με αφορμή το Κόσοβο

Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου με ώθησε να ανοίξω, μετά από πολλά χρόνια, τα πανεπιστημιακά βιβλία του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου. Μόνο και μόνο για να δω αν αυτά που διδάσκονται οι φοιτητές νομικής έχουν κάποια σχέση με την πραγματικότητα.

Η ανάγνωση δεν είχε μεγάλη διάρκεια και γρήγορα επιβεβαίωσα αυτό που όλοι (νομικοί και μη) ξέρουμε: το Διεθνές Δίκαιο στις περισσότερες περιπτώσεις πολύ απλά δεν εφαρμόζεται. Οι λόγοι που δεν εφαρμόζεται είναι πολλοί και δεν προτίθεμαι στο σημείωμα αυτό να αποπειραθώ να τους αναλύσω. Ίσως στο μέλλον να το τολμήσω...

Θεωρώ πάντως αυτονόητη την παρατήρηση ότι όπου αυτοί οι κανόνες δικαίου εφαρμόστηκαν αποτέλεσαν την εφαρμογή ενός άλλου δικαίου, εθιμικού και γι'αυτό άγραφου, του δικαίου του ισχυρού.

Τα βιβλία όμως, με τη σειρά τους, ανέσυραν στην μνήμη μου ένα σωρό αναμνήσεις, κάποιες από τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σου, αφού θεωρώ ότι σχετίζονται με την υπόθεση του Κοσόβου και την επιβολή του δικαίου του ισχυρού.

Την περίοδο που το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε την Γιουγκοσλαβία, μαζί με έναν συμφοιτητή και φίλο, γράφαμε ένα άρθρο σχετικά με τη νομική διάσταση του Κυπριακού προβλήματος. Όταν με τα πολλά το τελειώσαμε επισκεφτήκαμε τον καθηγητή μας στο μάθημα του Διεθνούς Δικαίου (Joshua Castellino) και ζητήσαμε τη γνώμη του.

Η συζήτηση, όπως και το άρθρο, αφορούσε το δικαίωμα που έχουν οι λαοί στην αυτοδιάθεση. Ο J.C. αποδείχτηκε ότι κατείχε βαθιά γνώση όλων των πτυχών του Κυπριακού, εξηγώντας μας παράλληλα τον λόγο, ο οποίος ήταν ότι καταγόταν από το ημιαυτόνομο Ινδικό κρατίδιο της Γκόα. Γι'αυτό ήταν όχι μόνο ενήμερος, αλλά κατά δήλωσή του και "εξαιρετικά ευαίσθητος σε θέματα αυτοδιάθεσης των λαών και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Η στάση που κράτησε σε πολιτικό επίπεδο ήταν υπέρ του δικαιώματος αυτοδιέθεσης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας, αφού όπως μας εξήγησε οι κάτοικοι της περιοχή από την οποία προέρχονταν επιθυμούσαν την απόσχισή τους από την αχανή Ινδία, όμως λόγω του ότι η Ινδία